Keywords:

Günümüzde üretilen polimerlere bakıldığında gelişen teknoloji ile birlikte kimyasal ve fiziksel modifikasyonların da geliştiğini görülmektedir. Mühendislik polimerleri olarak adlandırılan Polikarbonat (PC), Polietilentereftalat (PET) , Politetrafluoroetilen (PTFE), Yüksek yoğunluklu polietilen (HDPE) gibi polimerlerde yapılan iyileştirmeler ile fonksiyonel özellikli malzemeler üretilmeye başlanmıştır. Bu fonksiyonel polimerler günlük yaşamda reçine, kauçuk, tekstil elyafı olarak karşımıza çıkmaktadır. Tekstil elyafları doğal kaynaklı ve sentetik olarak ikiye ayrılmaktadır. Doğal elyaflar, yün, pamuk, ipek gibi bitki veya hayvansal kökenli polimerlerdir. Sentetik elyaflar, polimerizasyon ile elde edilen polimerlerin elyaf formuna getirilmesiyle elde edilirler. Sentetik elyaf elde etmek için bir diğer yöntem ise doğal elyafların modifikasyonudur. Elyafların modifikasyonu için uygulanabilecek üç yöntem vardır. Bunlar, polimerizasyon sırasında komonomer eklenmesi, polimer çözeltisi hazırlanırken veya eritilirken içerisine katkı malzemesinin eklenmesi, elyaf üretildikten sonra yüzeyine kimyasal uygulanmasıdır. Elyaf modifikasyonu, sentetik elyaflara istenilen özelliklerin kazandırılması veya doğal polimerlerin kolay işlenmesi için uygulanır. Sentetik elyafların modifikasyonu ise elyafa nem tutma, güç tutuşurluk, parlaklık ve mekanik dayanım gibi özellikler kazandırmak için uygulanabilir. Bu çalışmada poliakrilonitrilin antimontrioksit ve titanyum dioksit katkısı ile modifikasyonu yapılmış ve akrilik elyaf elde edilmiştir. Çözelti miktarı, katkı oranları ve karıştırma hızı parametrelerinin elyafın fiziksel özelliklerine etkileri incelenmiştir. Islak çekim prosesine tabi tutulan poliakrilonitrile güç tutuşurluk özelliği kazandırılması için 0.3 mikron tane boyutunda antimontrioksit eklenmiştir. Antimonun neden olduğu kararmanın giderilmesi için titandioksit eklenerek beyazlık sağlanmıştır. Bu iki katkı malzemesinin aynı anda kullanılması için mukavemet, uzama, beyazlık ve güç tutuşurluğun bir değeri olan limit oksijen indeks (LOI) değeri referans alınarak deney parametreleri optimize edilmiştir. Günümüzde üretilen polimerlere bakıldığında gelişen teknoloji ile birlikte kimyasal ve fiziksel modifikasyonların da geliştiğini görülmektedir. Mühendislik polimerleri olarak adlandırılan Polikarbonat (PC), Polietilentereftalat (PET) , Politetrafluoroetilen (PTFE), Yüksek yoğunluklu polietilen (HDPE) gibi polimerlerde yapılan iyileştirmeler ile fonksiyonel özellikli malzemeler üretilmeye başlanmıştır. Bu fonksiyonel polimerler günlük yaşamda reçine, kauçuk, tekstil elyafı olarak karşımıza çıkmaktadır. Tekstil elyafları doğal kaynaklı ve sentetik olarak ikiye ayrılmaktadır. Doğal elyaflar, yün, pamuk, ipek gibi bitki veya hayvansal kökenli polimerlerdir. Sentetik elyaflar, polimerizasyon ile elde edilen polimerlerin elyaf formuna getirilmesiyle elde edilirler. Sentetik elyaf elde etmek için bir diğer yöntem ise doğal elyafların modifikasyonudur. Elyafların modifikasyonu için uygulanabilecek üç yöntem vardır. Bunlar, polimerizasyon sırasında komonomer eklenmesi, polimer çözeltisi hazırlanırken veya eritilirken içerisine katkı malzemesinin eklenmesi, elyaf üretildikten sonra yüzeyine kimyasal uygulanmasıdır. Elyaf modifikasyonu, sentetik elyaflara istenilen özelliklerin kazandırılması veya doğal polimerlerin kolay işlenmesi için uygulanır. Sentetik elyafların modifikasyonu ise elyafa nem tutma, güç tutuşurluk, parlaklık ve mekanik dayanım gibi özellikler kazandırmak için uygulanabilir. Bu çalışmada poliakrilonitrilin antimontrioksit ve titanyum dioksit katkısı ile modifikasyonu yapılmış ve akrilik elyaf elde edilmiştir. Çözelti miktarı, katkı oranları ve karıştırma hızı parametrelerinin elyafın fiziksel özelliklerine etkileri incelenmiştir. Islak çekim prosesine tabi tutulan poliakrilonitrile güç tutuşurluk özelliği kazandırılması için 0.3 mikron tane boyutunda antimontrioksit eklenmiştir. Antimonun neden olduğu kararmanın giderilmesi için titandioksit eklenerek beyazlık sağlanmıştır. Bu iki katkı malzemesinin aynı anda kullanılması için mukavemet, uzama, beyazlık ve güç tutuşurluğun bir değeri olan limit oksijen indeks (LOI) değeri referans alınarak deney parametreleri optimize edilmiştir. Günümüzde üretilen polimerlere bakıldığında gelişen teknoloji ile birlikte kimyasal ve fiziksel modifikasyonların da geliştiğini görülmektedir. Mühendislik polimerleri olarak adlandırılan Polikarbonat (PC), Polietilentereftalat (PET) , Politetrafluoroetilen (PTFE), Yüksek yoğunluklu polietilen (HDPE) gibi polimerlerde yapılan iyileştirmeler ile fonksiyonel özellikli malzemeler üretilmeye başlanmıştır. Bu fonksiyonel polimerler günlük yaşamda reçine, kauçuk, tekstil elyafı olarak karşımıza çıkmaktadır. Tekstil elyafları doğal kaynaklı ve sentetik olarak ikiye ayrılmaktadır. Doğal elyaflar, yün, pamuk, ipek gibi bitki veya hayvansal kökenli polimerlerdir. Sentetik elyaflar, polimerizasyon ile elde edilen polimerlerin elyaf formuna getirilmesiyle elde edilirler. Sentetik elyaf elde etmek için bir diğer yöntem ise doğal elyafların modifikasyonudur. Elyafların modifikasyonu için uygulanabilecek üç yöntem vardır. Bunlar, polimerizasyon sırasında komonomer eklenmesi, polimer çözeltisi hazırlanırken veya eritilirken içerisine katkı malzemesinin eklenmesi, elyaf üretildikten sonra yüzeyine kimyasal uygulanmasıdır. Elyaf modifikasyonu, sentetik elyaflara istenilen özelliklerin kazandırılması veya doğal polimerlerin kolay işlenmesi için uygulanır. Sentetik elyafların modifikasyonu ise elyafa nem tutma, güç tutuşurluk, parlaklık ve mekanik dayanım gibi özellikler kazandırmak için uygulanabilir. Bu çalışmada poliakrilonitrilin antimontrioksit ve titanyum dioksit katkısı ile modifikasyonu yapılmış ve akrilik elyaf elde edilmiştir. Çözelti miktarı, katkı oranları ve karıştırma hızı parametrelerinin elyafın fiziksel özelliklerine etkileri incelenmiştir. Islak çekim prosesine tabi tutulan poliakrilonitrile güç tutuşurluk özelliği kazandırılması için 0.3 mikron tane boyutunda antimontrioksit eklenmiştir. Antimonun neden olduğu kararmanın giderilmesi için titandioksit eklenerek beyazlık sağlanmıştır. Bu iki katkı malzemesinin aynı anda kullanılması için mukavemet, uzama, beyazlık ve güç tutuşurluğun bir değeri olan limit oksijen indeks (LOI) değeri referans alınarak deney parametreleri optimize edilmiştir.

Anahtar Kelimeler: Akrilik elyaf modifikasyonu, Tekstil elyafı, Güç tutuşur elyaf