Yüksek konsantrasyonda organik madde ve dirençli kirletici içeriðine sahip zeytin karasuyu zeytin yaðý üretimi sýrasýnda oluþan bir yan üründür. Zeytin karasuyu içeriðinde bulunan yaðlý bileþenler, tanninler, polifenoller ve polialkoller gibi fenolik bileþikler nedeniyle yüksek toksisiteye sahip olup doðal sularda renk, kötü koku gibi fiziki problemlere de neden olduðundan kontrollü bir þekilde bertarafý gerekmektedir. Kontrollü bertaraf edilmemesi halinde yer altý ve yüzey sularýnda kirliliðe neden olma, toprak kalitesini üzerinde yaþayan bitkilere zarar verecek þekilde kötü yönde etkileme gibi çevresel riskler taþýmaktadýr. Bu çalýþmada, zeytin karasuyunun yüksek organik içeriðinin etkili bir þekilde giderimi için elektrokoagülasyon (EC) prosesini destekleyen oksidantlar kullanýlarak bir arýtma prosesi uygulanmýþtýr. Proses düzeneðinde geçiþ metali olarak demir elektrot tercih edilmiþtir. Elektrokoagülasyon prosesinin verimini arttýrmak için yüksek oksitleyici potansiyele sahip peroksidisülfat (PS) ve peroksimonosülfat (PMS) oksidantlarý kullanýlmýþtýr. Oksidantlarýn elektro sistem içerisinde aktive olmasý sonucu ortaya çýkan sülfat ve hidroksil radikalleri zeytin karasuyundan organik madde giderimi saðlamýþtýr. UV ýþýnlarý altýnda 254 nm dalga boyunca yapýlan ölçümler ile organik maddeyi temsilen UV254 parametresi kullanýlmýþtýr. EC-PS ve EC-PMS prosesleri UV254 giderim verimleri üzerinden deðerlendirilmiþtir. Optimum þartlar altýnda (pH:4, PS veya PMS dozu: 5 g/L, elektrik akýmý: 2 A ve reaksiyon süresi: 30 dk) UV254 giderim verimleri EC-PS ve EC-PMS için sýrasýyla % 87.7 ve % 83 olarak tespit edilmiþtir.
Anahtar Kelimeler: Zeytin Karasuyu, Elektrokoagülasyon, Peroksidisülfat, Peroksimonosülfat
|
