Bu çalışmada doğa merkezli tasarımın tarih boyunca kullanıldığı ve insan-doğa bütünlüğünü sağlamak için farklı yaklaşımların geliştirildiği belirlenmiştir. Bu yaklaşımlar arasında biyomimesis, günümüzde öne çıkan ve mimarlık alanında dikkat çeken bir yaklaşımdır. Ancak, biyomimesis'in taşıdığı ilkelerin tam anlamıyla teorik ve pratik olarak yansıtılamadığı düşünülmektedir, bu da biçimsel taklit ile biyomimesis arasındaki sınırın belirsizleşmesine neden olmaktadır. Bu çalışmada, biyomimesis ve biçimsel taklit kavramları arasındaki muğlak sınırı aydınlatmak amacıyla mimari değerlendirme kriterleri belirlenmiştir. Bu kriterler, sonuç odaklı bir yaklaşım olan biçimsel takliti ve süreç ve gözlem odaklı bir yaklaşım olan biyomimesisi içermektedir. Bu şekilde, her iki kavramın mimari alanda daha iyi anlaşılmasına ve değerlendirilmesine katkı sağlanması hedeflenmektedir. Bu çalışma, belirsiz ve karmaşık sınırlara sahip olan biyomimesis ve biçimsel taklit kavramları arasındaki ilişkiyi daha net anlamak için belirlenen kriterler doğrultusunda incelemiştir. Ayrıca, biyomimesis ve diğer doğa merkezli tasarımların teorik ve pratik etkinliğini artırmak için öneriler sunulmuştur. Bu çalışma, doğa ve mimarlık arasındaki ilişkiyi daha iyi anlamayı ve bu alandaki tasarım yaklaşımlarını geliştirmeyi hedeflemektedir. Mimarlık, doğayla uyumlu ve uzun vadeli planlamaları içeren bir şekilde gelecek nesiller için tasarlanmalıdır. Bu amaçla, biyomimesis ve diğer doğa merkezli tasarımların teorik ve pratik alanda etkin bir şekilde kullanılması gerekmektedir. Doğadan esinlenen yapılar, sadece doğal formun entegrasyonuyla değil, aynı zamanda sürdürülebilirlik ve ekolojik kriterleri dikkate alarak sorunlara çözümler üretmelidir. Bu hedefe ulaşabilmek için tasarımcıların yanı sıra devletlerin de ulusal ve uluslararası düzeyde standartlar belirlemesi ve kamu veya özel kuruluşlarla işbirliği yapması önemlidir.Mimesis ve taklit arasındaki kavramsal benzerlik nedeniyle, biçimsel taklit ve biyomimesis arasındaki sınırlar belirlemesi zor olsa da, kavramlar farklı yaklaşımları içermektedir. Mimarlık, doğayla bütünleşerek geleceği şekillendirirken, yalnızca biçimsel olarak doğaya benzemekle yetinmemeli, canlıların davranışlarına, tepkilerine ve sorun çözme becerilerine odaklanarak yapılar tasarlamalıdır. Bu şekilde, doğanın bir parçası olan yapılar aracılığıyla geleceğe yön verilmelidir. ORCID NO: 0000-0003-2887-2284
Anahtar Kelimeler: Biyomimesis, Doğa merkezli tasarım, Biçimsel taklit, Mimarlık
|
