Kentlerde ve ulaştırma sistemlerinde sadece engelliler için değil, herkes için tasarım ve uygulama detaylarından kaynaklanan engeller bulunmaktadır ve bu engeller kişilerin serbest dolaşımını engellemekle beraber, şehrin kullanım alanlarına ve ulaştırma sistemlerini kullanım düzeylerine etki etmektedir. Ulaştırma sisteminin varlığı, erişilebilirliği ve hareketliliğin mevcudiyeti kadar, kişilerin bu sistemden ne kadar faydalanabiliyor olduğu da önemlidir. Erişilebilirliği kısıtlayan her bir etken kişilerin yolculuk tercihleriyle birlikte, sosyal refah algısına da etki etmektedir. Bu engellerin tanımlanması ve ortadan kaldırılması, sistemi kullanan tüm yolcuların sistemden faydalanmasını arttıracaktır. Bu araştırma İstanbul şehir içi otobüs taşımacılığı hizmet sağlayıcısı İETT’de geçerli olan Engelli Yolcu İndirim Kartına sahip olan engelli yolcuların, otobüs yolculuklarının her bir aşamasında – yolculuk başlangıcı, yolculuk süresi ve yolculuk sonrasında – karşılaştıkları tüm engelleri tanımlamak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Engelli bireyleri tanımlarken işlevsel kısıtlılıklara bağlı olarak belli duyusal eylemleri gerçekleştirmede zorluk yaşayan tüm yolculara odaklanılırken, sonuçlar nüfus oranlarına bağlı olarak Fiziksel veya Görsel kısıtlılık yaşayan yolculara dair veriler iki ana kümede analiz edilmiştir. Araştırma 16 engelli birey ile yapılan görüşmelerde genel olarak konuşma tonunda, kişilerin kendilerini ifade etme özgürlüğüne sahip olarak, katılımcılar yönlendirilmeyerek, yarı-yapılandırılmış anket çalışması şeklinde gerçekleştirilmiştir. Anket katılımcılarından gelen verilerle yolculuklarına dair engeller ortaya çıkartılmıştır. Araştırma için gerekli Yıldız Teknik Üniversitesi Etik Kurul'u veri toplama araç ve yöntemlerine konu olan bilgilerde etiğe aykırı herhangi bir bulguya rastlanmadığını belirtmiştir.
Anahtar Kelimeler: Engellilik, Ulaştırma Engelleri, Erişilebilirlik
|
